U narednom periodu čitaocima donosimo novu i nadamo se zanimljivu rubriku. Naši sugrađani preporučivaće vam tri najbolje knjige koje su pročitali, muzički bend ili album koji vole da slušaju, te film koji je ostavio poseban utisak na njih. Nadamo se da ćete uživati!
Advokat Nikola Ružićić Pravni fakultet završio je u Novom Sadu, a unazad tri godine bavi se advokaturom. Jedan je od osnivača udruženja “Šarlo”, organizacije zaslužne za organizovanje desetina koncerata i manifestacija urbane kulture.
LITERATURA
1 – “Garagantua i Pantagruel”, Rable Fransoa
Na mene je prije desetak godina ostavio snažan utisak satirični nadrealni roman ili bolje reći skup djelimično povezanih priča Fransoa Rablea, zvučnog imena “Garagantua i Pantagruel”. Inače, kako sam čuo, u istoriji književnosti to je zvanično prvo satirično djelo, napisano tokom 16. vijeka. Iako su pustolovine dvojice aktera, džinova, oca i sina, na prvi pogled urnebesno komične i nerealne, kroz njih je Rable ismijavao čitavo tadašnje francusko društvo, posebno odnos vlastele i plebsa. O djelu bi se zaista dalo svašta reći, riječ je o kompleksnom romanu u 5 tomova. Zanimljiva anegdota vezana je za ovo djelo. Roman je prvi put na srpski jezik prevođen početkom 20. vijeka, pa su tadašnji prevodioci, valjda po nalogu dinastije Obrenović, sporadično ubacivali dosta stranica izmišljenog teksta u kojem se alegorijski govorilo o problemima tadašnjeg društva i generalno kritikovao i ismijavao režim Karađorđevića. Kako je djelo ogromno, sastavljeno od dosta relativno kratkih priča, za to se saznalo tek mnogo kasnije, kada prevodioci više nisu bili nikome interesantni.
2 – “A planine odjeknuše”, Hoseini Haled
Ko se do sada nije upoznao sa likom i djelima Hoseini Haleda, svakako bih sugerisao da to pod hitno mijenja. Savremeni pisac svjetskog glasa, afganistanski ljekar koji živi u Kaliforniji, nema širok opus dijela, svega tri romana od kojih se ne zna koji je bolji. Kroz sva njegova djela, pored izvanredno dobro osmišljenih radnji i izgrađenih likova, može se saznati dosta o bližoj istoriji Afganistana, dolasku talibana na vlast i turbulentnim dešavanjima u toj zemlji tokom 80-ih godina 20-og vijeka. Teško je izdvojiti jedan od njegova tri romana, ali neka ovaj put bude “A planine odjeknuše”. Ko pročita ovaj, jednostavno će htjeti i “Lovac na zmajeve” i “Hiljadu čudesnih sunaca.”
3 – “1Q84“, Murakami Haruki
Knjiga koju možda najčešće preporučujem drugarima je trilogija modernog japanskog velikana Murakami Harukija – “1Q84“. Naziv nedvosmisleno, i ne bez razloga aludira, na Orvelov klasik” 1984.”, a pored toga i radnja je smještena u 1984. godinu, tačnije paralelnu 1Q84. godinu (Q se na japanskom jeziku izgovara isto kao broj 9). Pored neopterećujućeg upoznavanja čitaoca sa japanskom kulturom, hranom, običajima, borilačkim vještinama, Murakami izuzetno maštovito pripovijeda jednu ljubavnu priču između 2 potpuno različita lika, smještena u isto vrijeme, ali u dva paralelna svijeta. Nešto poput “Povratka u budućnost” ili “Matrixa”, ali na japanski način. Samac Tengo, smušeni profesor matematike, džudista i recenzent u pokušaju, na najčudniji način spoznaje ljubav prema Aomame, instruktorki borilačkih vještina, maserki i pripadnici misteriozne organizacije koja dijeleći sopstvenu pravdu, ubija osvjedočene nasilnike iz vrhova japanskog društva. U neobičnoj stvarnosti, kreiranoj režimskim medijima, dogmom i japanskim tradicionalnim vrijednostima, jako uvrnute stvari se događaju u noćima sa dva mjeseca na nebu, običnim i manjim – zelenim. Ko pročita prvi dio, moraće i druga dva, garantujem.
MUZIKA – Od muzike bih ljubiteljima gitarskog zvuka preporučio sinjski bend M.O.R.T. koji je prije par godina bio pobjednik banjalučkog “Demofesta”. Mnogima je već prilično poznat, a mogao bi se svidjeti ljudima koji vole “Majke”, “Goribor”, Vranjkovića… Da ih ne upoređujem dalje pretjerano, uglavnom – vrijedno slušanja. Album koji mi ima sentimentalnu vrijednost i kojeg sam se sad prvo sjetio je “Return of the real” repera Ice – T iz 1996. godine. Tada, u poratnim godinama sam dobio ovaj reperski materijal (originalan CD!), sa tekstovima pjesama na omotu sa pravom ‘gengsta’ ilustracijom. Tragom tom albuma sam se kasnije upoznavao sa radom ovog umjetnika u grupi “Body Count’, ali i sa drugim ikonama hip hop kulture tog i kasnijeg doba.
FILM – Prilično snažan utisak mi je ostavio korejski “I saw the devil“, gadno nasilna triler-akcija, priča o osveti natenane. Pitka i životna, francuska komedija-drama “Intouchables“ je istinita priča o neobičnom prijateljstvu bogatog kvadriplegičara i kriminogenog Senegalca sa ulica Pariza. Lagan, zabavan i poučan film. Poslednje dobro što sam gledao je “Trance” iz 2013, film o pljačkašima umjetnina koji pokušavaju da doznaju gdje im je završio plijen pomoću hipnoze. Triler sa mnoštvom preokreta, Vinsen Kasel koji, očekivano, tumači ulogu lopova i zanosna Rozario Douson, koja je psihoterapeut, ne može biti promašaj.
Derventa Cafe
