U rubrici “Lica grada” naši sugrađani preporučivaće vam tri najbolje knjige koje su pročitali, muzički bend ili album koji vole da slušaju, te film koji je ostavio poseban utisak na njih.
Verica Sekulić rođena je 1987. godine, a nakon osnovne škole, završava tadašnju Gimnaziju sa tehničkim školama, dok zvanje inženjera poljoprivrede stiče na Poljoprivrednom fakultetu Univerziteta u Banjoj Luci. U struci radi 8 godina.
LITERATURA:
1) „Ispod tavanice koja se ljuspa“, Goran Petrović
Kino-novela o junacima male varoši zapravo je metafora o nama, naravima, zabludama, posrtanjima, teškim devedesetim godinama, ratovima, lažnim herojima, majstorima prerušavanja, iskušenjima tranzicije. Sve se dešava u bioskopu koji se polako urušava, autor opisuje fantastičan istorijat zgrade u kojoj se sve dešava, priča nevjerovatne životne priče prisutnih na projekciji.
„Taj čovjek je ponovo izmislio srpski jezik“ – rečenica koja najbolje karakteriše Petrovićev stil.
2) „Roman o Londonu“, Miloš Crnjanski
U okvirima srpske književnosti 20-og vijeka, jedan od značajnih stvaralaca i svakako meni najdraži je Miloš Crnjanski. „Roman o Londonu“ prikazuje ruske emigrante (Nikola Rjepkin i njegova supruga Nađa), koji se nakon Drugog svjetskog rata nađu u Londonu, primorani da se bore za opstanak. Crnjanski u ovom djelu piše na temu ruske emigracije koja je doticala i srpsku kulturu. Takođe, dosta detalja iz života samog pisca i njegove ljubavi Vide Ružič utkano je u ovo djelo.
3) „1984“, Džordž Orvel
Roman opisuje ekstremno totalitarno društvo i pojedinca u životu koji je svakodnevno pod 24-časovnim nadzorom. Radnja romana smještena je u Londonu, a protagonist je Vinston Smit, službenik u Ministarstvu istine, zadužen za režimsku propagandu, koji postaje razočaran svojim životom i pokušava izvesti pobunu koja završava njegovim hapšenjem i mučenjem. „Veliki brat te posmatra“ je poznati izraz iz ovog djela, koji aludira na državni nadzor nad samim pojedincem, preuzet je u „rijaliti“ programu „Veliki brat“ (Big brother).
4) „Crvene cipele na kiši“, zbirka pjesama moje drugarice Aleksandre Marilović
Podržimo mlade književnike u njihovom radu i dajmo im šansu da se njihov trud isplati.
FILM:
„Dogvil“ (2003) režisera Larsa Von Trira. Radnja filma odvija se 30-ih godina XX vijeka u Americi (u doba prohibicije). Misteriozna djevojka Grejs, bježeči od gangstera (zapravo od svog oca, njegove moći i bogatstva) pojavljuje se iznenada u mirnom gradiću Dogvilu, u kojem je svega petnaest stanovnika. Iako ona od samog početka postupa iskreno i dobronamjerno, stanovnici je iskorištavaju i maltretiraju, i samim tim se postavlja pitanje gdje je granica ljudske pohlepe, sebičnosti i oholosti. Film je koncipiran kao priča koja se sastoji od prologa i devet poglavlja, radnju pripovijeda narator. Po meni, ovo je jedan od najboljih filmova kontroverznog Danca.
„Pričaj sa njom“ (Hable con ella, 2002) – Pedro Almodovar. Ovo je jedan od neobičnijih i emotivno snažnijih filmova snimljenih poslednjih godina. Radnja prati novinara Marka i medicinskog brata Beninja. Obojica su zaljubljeni u žene koje su u komi. Dok Marko pokušava zdravorazumski prihvatiti stanje žene koju voli, Beninjo pune četiri godine brine o Alisiji, balerini povrijeđenoj u saobraćajnoj nesreći, ali ne samo na način da je njeguje, nego i razgovara sa njom kao da je ona potpuno svjesna, uvjeren da njegove riječi i osjećanja dopiru do nje. Događaji koji se prepliću dolaze i u sukob sa zakonom.
„Djeca raja“ (Children of Heaven, 1997) – iranskog reditelja Majida Majidija. Porodična drama, u centru dešavanja su Ali i Zahra, brat i sestra koji žive u Teheranu, u oskudici i neimaštini. Nevolje nastaju onog trenutka kada Ali izgubi Zahrine trošne roze cipelice, koje je odnio na popravak, i jedine koje je imala. Film je divan, poučan, primjeren i djeci i odraslima, ukazuje nam na to da je i malo dovoljno za sreću.
„Una“ (1984) – vjerovatno već svima dobro poznat, jugoslovenski film, ekranizacija istoimenog romana Mome Kapora. Ljubavna priča, u glavnim ulogama Sonja Savić i Rade Šerbedžija.
MUZIKA
Damir Urban – ovaj riječki umjetnik prepoznatljivog glasa ostavlja bez daha od samih početaka svog muzičkog stvaralaštva pa do danas. Nekad frontmen grupe Lufer, a sada Urban&4, dobitnik je mnogih nagrada za svoj dugogodišnji rad, a kako i ne bi kada je svaka njegova pjesma jednostavno savršena. Teško je favorizovati neki od albuma, ali ako treba izdvajati neka to bude album „Pustinje“ (1994) grupe Laufer, koji uvijek vraća sjećanje na tinejdžerske dane, i „Mamut“ (2014) Urban&4 .
„Portishead“ – engleski bend iz Bristola, vokal Bet Džibons. Preporučujem njihov prvi album „Dummy“ (1994), i svakako nastup Roseland NYC Live (1998) sa orkestrom njujorkške filharmonije u Roseland sali u NY.
Derventa Cafe
