Ratni period sa početka devedesetih godina ostavio je Derventu kao najporušeniju opštinu u Bosni i Hercegovini. Danas, ova opština se nalazi u grupi razvijenih opština. U odnosu na druge opštine i gradove u Srpskoj, derventska privreda se dobro kotira, a ova opština je poznata i po najmanjem broju nezaposlenih.
Derventa je u posljednjih nekoliko godina i te kako uznapredovala, bar tako tvrdi statistika. U prilog tome govore podaci koji kažu da je oko dvije i po hiljade ljudi nezaposleno ali i da je zaduženost lokalnog budzeta 4,2 odsto. Sve ovo Derventu svrstava u grupu razvijenih opština, kao i povoljna klima kada je u pitanju privreda. Veliki je broj preduzeća čije su centrale u Austrij i Italiji radi na ovom području.
– Derventa nosi 54 izvoza to je skoro pa misaona imenica za ljude koji neće da čitaju pa kažu nije moguće, a ustvari to je činjenica, rekao je načelnik opštine Derventa Milorad Simić.
– I reći ću još jedan podatak na koji se ja ponosim, mi smo do prošle godine nosili 12% izvoza iz RS ove godine je manje, 9,53% zato što nam je malo Unis posrnuo, dodao je on.
Na život u ovoj sredini ne žale se mnogo ni građani. Kada kažu sagledaju stanje u drugim opštinama i gradovima, zadovoljni su stanjem u ovoj lokalnoj zajednici.
Budžet opštine Derventa za ovu godini iznosi oko dvanaest miliona maraka. Redovno se vrši isplata stipendija studentima na državnim fakultetima. Urađeno je mnogo na uređenju infrastrukture, te obnovi javnih objekata koji su bili devastirani.
Derventa broji oko trideset hiljada stanovnika. Poznata je najmanjem broju zaposlenih u administrativnoj službi, u kojoj trenutno radi oko osamdeset radnika.
Pitam se, da u Derventi i dalje ima broj stanovnika od pre rata (65.000, a grad oko 16.000), da li bi se mogli pohvaliti onim čime se hvalimo. Kada uzmemo podatak da ključne fabrike,koje su nekada zapošljavale većinu radnika, ili više ne postoje ili su stale, to mi se čini zabrinjavajuće. Ovih sada šest fabrika obuće, još uvek nemaju broj radnika, koliko je imala samo jedna fabrika obuće u predratnom periodu, a da ne govorimo o “Ukrini”, koja je zapošljavala oko 1.800, više ne postoji, o “Unisu”, koji je sveo broj radnika na trećinu od predratnog, a sada još i stao i u dubiozi, “Tehnorad”, koji nema više ni kapiju, “Mehanika”, koja je takođe stala itd, itd.