U narednom periodu čitaocima donosimo novu zanimljivu rubriku. Naši sugrađani preporučivaće vam tri najbolje knjige koje su pročitali, muzički bend ili album koji vole da slušaju, te film koji je ostavio poseban utisak na njih. Nadamo se da ćete uživati!
Violeta Pećić duže od dvadeset godina radi kao nastavnik muzičke kulture u JU Centar za djecu i omladinu sa smetnjama u razvoju “Budućnost”. Kao vokalno-instrumentalni solista nastupala je na brojnim derventskim manifestacijama kulture, a s vremena na vrijeme i na sličnim događajima u drugim sredinama.
LITERATURA
1 – “Avijatičar”, Jevgenij Vodolazkin
Platonov, glavni junak romana, budi se u bolnici i shvata da je izgubio pamćenje. Na podsticaj ljekara počinje da piše dnevnik, namjeravajući tako da sakupi kockice svog života u prepoznatljiv mozaik. Naviru sjećanja na Peterburg, djetinjstvo, školovanje, prvu ljubav, revoluciju 1917. godine, zaljubljenost u avijaciju, logor… Neobično je to što se mladi Platonov jasno sjeća života s početka 20. vijeka, a tablete koje uzima su proizvedene 1999. godine. Ovu višeslojnu, neobičnu i u osnovi tragičnu priču, u formi dnevničkih zapisa ispisuje troje likova, pripadnika različitih generacija.
Muriel Berberi (Muriel Barbery) – “Otmjenost ježa”
Radnja romana se odvija u jednoj buržujskoj pariškoj zgradi, u kojoj glavna junakinja radi kao pazikuća. Želeći da je ostave na miru, ona pred stanarima svakodnevno izigrava neobrazovanu ženu, uprkos tome što čita filozofske knjige i romane. Ova duhovita i sofisticirana priča obiluje paradoksima, upečatljivim likovima, te suptilno iscrtava ljudske odnose u kojima se zaobilaze krute društvene konvencije.
2 – “Pijanista”, Vladislav Spilman (Wladyslaw Szpilman)
Roman je zasnovan na istinitoj, ličnoj životnoj drami Vladislava Spilmana, slavnog poljskog pijaniste i kompozitora. Kao Jevrejin u Varšavskom getu, od svih članova njegove porodice jedino je on preživio Drugi svjetski rat, krijumčareći oružje i skrivajući se uz pomoć prijatelja, pa čak i jednog njemačkog vojnika. Odmah nakon rata, Spilman je napisao memoare o svom preživljavanju, kao autentično i potresno svjedočanstvo. Knjiga je ubrzo zabranjena i tek 1998. godine je njegov sin ponovo objavljuje. Prema njegovim memoarima, Roman Polanski je 2002. godine režirao istoimeni film. A ovaj Šopenov “Nokturno” ima posebno značenje u Szpilmanovom životu:
MUZIKA
Meni kao muzičaru zaista je bilo teško da odaberem samo jedan album. Čak i ova tri odabrana su tek djelić onog što bih rado preporučila drugima.
Kit Džeret (Keith Jarrett) – “The Köln Concert”, 1975.
Džeret je multiinstrumentalista i kompozitor, poznat po solističkim klavirskim koncertima džez improvizacije kao i recitalima klasične muzike. Njegov solo album “The Köln Concert” je najprodavaniji piano album u istoriji džeza. Nažalost, originalni snimak ovog fenomenalnog i neponovljivog koncerta ne može se pronaći na Jutubu (YouTube), barem sam ja nailazila samo na tuđe interpretacije, ali je zato u kućnoj fonoteci na počasnom mjestu. Jednostavno, nemoguće je odoljeti vrtlogu muzike i emocija u koje vas uvlači Džeret svojim improvizacijama i sviračkom zanesenošću.
Sting – “Nothing Like the Sun” (1987.)
Stingov drugi studijski solo album, spaja džez i rok stilove kroz lagano slojevite aranžmane u kojima je instrumentarij sofisticirano odabran. U “Englishman in New York” lelujavo se dodiruju klavirske perle s čežnjivim zvukom saksofona, vjerno dočaravajući osjećaj otuđenosti i usamljenosti. Kako sam Sting kaže, ovaj album govori najviše o ženama, kao majkama, kćerkama, ljubavnicama, sestrama, ali i o ljubavi i strahu (“Be still my beating heart it would be better to be cool it’s not time to be open just yet a lesson once learned is so hard to forget”), o smrti (“The Lazarus Heart” je omaž njegovoj preminuloj majci, dok je “Fragile” posvećena prijatelju koji je poginuo u Nikaragvi). O politici i ljudskoj patnji govore (“They Dance Alone” i “History Will Teach Us Nothing” – Our written history is a catalogue of crime, the sordid and the powerful, the architects of time…). “Sister Moon” je senzualna i mistična; bas dionice su poput pritajenih, oklijevajućih koraka, iznad kojih sanjivi zvuk saksofona pluta hladnim prostranstvom noći. I konačno, dok Sting sugestivno pjeva o našoj krhkosti, filigranski se prepliću melanholični tonovi gitare s toplim zvukom klavijatura i prigušenim kapima udaraljki, rađajući jednu od najljepših pjesama ikad, “Fragile”. A mi ostajemo zagledani u zvijezde tako krhki i prolazni.
Šadej (Sade) – “Love Deluxe”, 1992.
Zvuk četvrtog studijskog albuma je minimalistički; senzualan i eteričan alt, klavijature, gitara i saksofon stvaraju fluidnu, delikatnu i umirujuću atmosferu. Njihova muzika fuzioniše “smooth jazz”, soul, RB, ambient pop, uz povremeno dodavanje egzotiènih latino i afro ritmova. Ljubav se kao glavna nit provlači kroz većinu pjesama: “No Ordinary Love” to je veličanstvena, ali nezadrživa ljubav, a strastveno otpjevana “Cherish The Day” govori o povjerenju i potpunoj predaji. U “Bullet Proof Soul” oko udaraljki i klavira treperi saksofon poput izmaglice, dok Šadej pjeva o buđenju iz ljubavne začaranosti, o suočavanju i odlučnosti koja oslobađa: “I came in like a lamb but I intend to leave like a lion…” Za razliku od prethodnih, “Kiss of life”, otpjevana u zanosu, tako je vedro melodična da bi bila kadra osunčati i najtmurnije jutro. Tri pjesme proširuju tematski fokus odražavajući društvenu svjesnost i empatiju, dočaravajuæi snagu i krhkost ljudskog duha “Feel No Pain”. “Pearls” je tužna, ali veličanstvena pjesma. Simfonijski zvuk oslikava predio pod otežalim suncem, u čijem središtu je somalijska žena koja golim rukama iskopava i sakuplja zrna riže poput bisera za njenu kćerkicu: “There’s a force stronger than nature keeps her will alive…”. Akustične “flamenco” gitare i klavir nas uvode u nevjerovatno lijepu i sjetnu “Like A Tattoo” koja govori o Emocionalnoj pustoši koju za sobom ostavlja rat, žigošuæi ljude trajnim ožiljcima.
FILM – Čokolada, jedna romantična bajka, koju je prema istoimenom romanu Džoane Heris (Joanne Harris) režirao Lase Halstrem (Lasse Hallström) 2000. godine. Imajući u vidu da film objedinjuje elemente različitih umjetnosti i da je vizuelna komponenta izuzetno važna, sasvim je sigurno da ga kao takvog ne mogu doživjeti niti procjenjivati. Stoga biram film kao samo još jednu zanimljivu priču, upotpunjenu zvučnim slikama i bojama. Ova romantièna storija se vrti oko Viane Roher (Vianne Rocher) koja dolazi u izmišljeno, malo francusko selo sa svojom šestogodišnjom kćerkom, gdje potom otvara čokolateriju. Magija čokolade zahvata sve stanovnike i polako počinje da mijenja njihove živote. U filmu su, između ostalih, glumili Žulijet Binoč (Juliette Binoche), Džudi Denč (Judi Dench) i Džoni Dep (Johnny Depp). Muzika – Rejčel Portman (Rachel Portman).
Derventa Cafe
